Berifikazionismo

Berifikazionismoa (Egiaztapen-teoria gisa ere ezagutua) zientziaren filosofiaren adarreko doktrina filosofikoa da. Haren arabera baieztapen bat esanahiduna da soilik egia logikoa bada (tautologiak) edo enpirikoki frogagarria bada (zentzumenen bidez berifikatua). Doktrina honen aurkakoa da faltsazionismoa. Azken horretan, hasierako hipotesia baliogabetu dezakeen behaketa-egitatea bilatzen bada, berifikazionismoan hipotesia berresten duten behaketa-egitateak gehitu behar direla ulertzen da, eta, beraz, hipotesia induktiboki finkatuta geratzen da.^[1]

Egiaztapenak Metafisikaren, Teologiaren, Etikaren eta Estetikaren adierazpenak arbuiatzen ditu^[2], ezagutzan zentzurik ez dutelakoan. Adierazpen horiek esanguratsuak izan daitezke emozioetan edo portaeretan eragiteko, baina ez egiaren balioa, informazioa edo eduki faktikoa transmititzeko. Egiaztapena positibismo logikoaren gai nagusia izan zen, filosofia analitikoaren mugimendu bat, hogeiko hamarkadan filosofia eta zientzia bateratu nahi zituzten filosofoek sortu zutena ezagutzaren teoria naturalista komun baten pean.

1. ↑ (Ingelesez) «verification principle» Oxford Reference  doi:10.1093/oi/authority.20110803115510609. (Noiz kontsultatua: 2024-04-09).
2. ↑ (Ingelesez) «Verifiability principle | Philosophy & Definition | Britannica» www.britannica.com (Noiz kontsultatua: 2024-04-09).